- یحیی بک (یَحْ یا بَ)
یکی از شعرای بزرگ و برگزیدۀ عثمانی است. در قرن دهم هجری می زیست و از نژاد آرناؤد و منسوب به طایفۀ دوشرمه بود. به اجاق ینی چری درآمد و سمت تولیت و زعامت یافت. وی مردی مبادی آداب و خوش اخلاق و صاحب سیف و قلم بود. در تاریخ 990هجری قمری در میهن خود درگذشت. خمسه ای مرکب از پنج منظومۀ زیر دارد: گنجینۀ راز. شاه و گدا. گلشن انوار. یوسف و زلیخا. وصول نامه. علاوه بر این دیوان قصائد وغزلیات نیز به یادگار گذارد. اشعارش متین و آبدار است. (از قاموس الاعلام ترکی). از شعرای زمان سلطان سلیمان و در سال 990 هجری قمری زنده بوده است. او راست: 1- دیوان اشعار به ترکی. 2- خمسه. (یادداشت مؤلف)